Şaka bir yana oyunun gidişatı ilk başta gerçekten endişe vericiydi taa ki akıllı bir sincap evin çatısına ağaç yapana dek. Kafamda ampül yanınca tüm sincapları oraya summonladım, meğerse “hooman”ların çatıya çıkamama veya Tommy Vercetti gibi yüzememe gibi dezavantajları ortaya çıkınca doğa ana son gülen oldu.

Tabi burada oyun tasarımının iyi olup olmadığına dair net bir şey söyleyemiyorum çünkü ilk başta insanların bizim O2 kaynaklarımızı arttırmamıza olanak tanımadan çok çabuk üremeleri, timsah veya fil gibi alternatifleri kullanmayı da direkt engelledi oyuncudan istenilenin aksine. Hoomanların ulaşamayacağı bir yerden kaynaklı olarak oyunu kazanabildim ancak ayarlamalar biraz daha ilk başlarda farklı olabilirdi gibime geldi. Oyunun ilk girişi kesinlikle hikayeye ve temaya değinme şeklinizi iyi tanımladı diye düşünüyorum. Belki bu tür konular felsefik bir soru olabilir, sübjektif de olabilir ama anlatım kusursuzdu en azından. Benim için gerçekten emotional rollercoaster oldu diyebilirim ama oyuncunun yapması beklenen şekilde de oynayış ve akış olsaydı daha iyi olabilirdi diye sanıyorum. Bir de arayüz tarafında tuş tıklarken direkt tuşun arkasına en son seçilmiş olan hayvanın summonlandığı farkettim bu bazen random oluyor. Benzer simülasyon oyunları görme dileğiyle, ekibin ellerine sağlık diyorum.